OAuth to Account takeover

Reading time: 12 minutes

Basic Information

OAuth, çeşitli versiyonlar sunar ve temel bilgiler OAuth 2.0 belgeleri adresinde mevcuttur. Bu tartışma, yaygın olarak kullanılan OAuth 2.0 yetkilendirme kodu grant türü etrafında dönmektedir ve bir uygulamanın başka bir uygulamadaki bir kullanıcının hesabına erişmesini veya işlemler gerçekleştirmesini sağlayan bir yetkilendirme çerçevesi sunar (yetkilendirme sunucusu).

Hayali bir web sitesi https://example.com düşünün; bu site, tüm sosyal medya paylaşımlarınızı, özel olanlar da dahil, sergilemek için tasarlanmıştır. Bunu başarmak için OAuth 2.0 kullanılmaktadır. https://example.com, sosyal medya paylaşımlarınıza erişim izni talep edecektir. Sonuç olarak, https://socialmedia.com üzerinde, talep edilen izinler ve talebi yapan geliştirici hakkında bilgi veren bir onay ekranı belirecektir. Onayınızla, https://example.com, sizin adınıza paylaşımlarınıza erişim yetkisi kazanır.

OAuth 2.0 çerçevesindeki aşağıdaki bileşenleri anlamak önemlidir:

• resource owner: Siz, kullanıcı/varlık olarak, sosyal medya hesabınızdaki paylaşımlar gibi kaynaklarınıza erişim izni verirsiniz.
• resource server: Erişim token'ını resource owner adına güvence altına aldıktan sonra kimlik doğrulama isteklerini yöneten sunucu, örneğin, https://socialmedia.com.
• client application: resource owner'dan yetkilendirme talep eden uygulama, örneğin, https://example.com.
• authorization server: resource owner'ın başarılı bir şekilde kimlik doğrulamasını yaptıktan sonra client application'a access tokens veren sunucu, örneğin, https://socialmedia.com.
• client_id: Uygulama için kamuya açık, benzersiz bir tanımlayıcı.
• client_secret: Sadece uygulama ve yetkilendirme sunucusu tarafından bilinen, access_tokens oluşturmak için kullanılan gizli bir anahtar.
• response_type: Talep edilen token türünü belirten bir değer, örneğin code.
• scope: client application'ın resource owner'dan talep ettiği erişim seviyesi.
• redirect_uri: Kullanıcının yetkilendirmeden sonra yönlendirileceği URL. Bu genellikle önceden kaydedilmiş yönlendirme URL'si ile uyumlu olmalıdır.
• state: Kullanıcının yetkilendirme sunucusuna yönlendirilmesi sırasında ve sonrasında verileri korumak için bir parametre. Benzersizliği, CSRF koruma mekanizması olarak hizmet vermesi açısından kritik öneme sahiptir.
• grant_type: Verilecek token türünü ve grant türünü belirten bir parametre.
• code: authorization server'dan alınan yetkilendirme kodu; client application tarafından access_token almak için client_id ve client_secret ile birlikte kullanılır.
• access_token: resource owner adına API istekleri için client application tarafından kullanılan token.
• refresh_token: Uygulamanın kullanıcıyı yeniden istemeden yeni bir access_token almasını sağlar.

Flow

Gerçek OAuth akışı şu şekilde ilerler:

1. https://example.com adresine gidiyorsunuz ve “Sosyal Medya ile Entegre Ol” butonunu seçiyorsunuz.
2. Site, https://example.com uygulamasının paylaşımlarınıza erişim izni talep etmek için https://socialmedia.com adresine bir istek gönderir. İstek şu şekilde yapılandırılmıştır:

https://socialmedia.com/auth
?response_type=code
&client_id=example_clientId
&redirect_uri=https%3A%2F%2Fexample.com%2Fcallback
&scope=readPosts
&state=randomString123

3. Ardından bir onay sayfası ile karşılaşırsınız.
4. Onayınızın ardından, Sosyal Medya code ve state parametreleri ile birlikte redirect_uri'ye bir yanıt gönderir:

https://example.com?code=uniqueCode123&state=randomString123

5. https://example.com bu code'u, client_id ve client_secret ile birlikte kullanarak, sizin adınıza bir access_token almak için sunucu tarafında bir istek yapar ve onayladığınız izinlere erişim sağlar:

POST /oauth/access_token
Host: socialmedia.com
...{"client_id": "example_clientId", "client_secret": "example_clientSecret", "code": "uniqueCode123", "grant_type": "authorization_code"}

6. Son olarak, süreç https://example.com access_token'ınızı kullanarak Sosyal Medya'ya API çağrısı yaparak sona erer.

Güvenlik Açıkları

Açık redirect_uri

redirect_uri, OAuth ve OpenID uygulamalarında güvenlik için kritik öneme sahiptir, çünkü yetkilendirme kodları gibi hassas verilerin yetkilendirme sonrası nereye gönderileceğini yönlendirir. Yanlış yapılandırıldığında, saldırganların bu istekleri kötü niyetli sunuculara yönlendirmesine izin verebilir ve hesap ele geçirme olanağı tanır.

Sömürü teknikleri, yetkilendirme sunucusunun doğrulama mantığına bağlı olarak değişir. Katı yol eşleşmesinden, belirtilen alan veya alt dizin içindeki herhangi bir URL'yi kabul etmeye kadar değişiklik gösterebilir. Yaygın sömürü yöntemleri arasında açık yönlendirmeler, yol geçişi, zayıf regex'lerin istismarı ve token hırsızlığı için HTML enjeksiyonu yer alır.

redirect_uri dışında, client_uri, policy_uri, tos_uri ve initiate_login_uri gibi diğer OAuth ve OpenID parametreleri de yönlendirme saldırılarına karşı hassastır. Bu parametreler isteğe bağlıdır ve sunucular arasında destekleri değişiklik gösterir.

OpenID sunucusunu hedef alanlar için, keşif uç noktası (**.well-known/openid-configuration**) genellikle registration_endpoint, request_uri_parameter_supported ve "require_request_uri_registration" gibi değerli yapılandırma ayrıntılarını listeler. Bu ayrıntılar, kayıt uç noktasını ve sunucunun diğer yapılandırma özelliklerini belirlemede yardımcı olabilir.

Yönlendirme uygulamasında XSS

Bu hata ödülü raporunda belirtildiği gibi https://blog.dixitaditya.com/2021/11/19/account-takeover-chain.html yönlendirme URL'sinin sunucunun yanıtında yansıtılması mümkün olabilir, bu da XSS'ye karşı savunmasızdır. Test etmek için olası yük:

https://app.victim.com/login?redirectUrl=https://app.victim.com/dashboard</script><h1>test</h1>

CSRF - State parametresinin yanlış yönetimi

OAuth uygulamalarında, state parametresinin kötüye kullanımı veya atlanması, Cross-Site Request Forgery (CSRF) saldırılarının riskini önemli ölçüde artırabilir. Bu zafiyet, state parametresi kullanılmadığında, statik bir değer olarak kullanıldığında veya düzgün bir şekilde doğrulanmadığında ortaya çıkar ve saldırganların CSRF korumalarını aşmasına olanak tanır.

Saldırganlar, yetkilendirme sürecini kesintiye uğratarak kendi hesaplarını bir mağdurun hesabıyla ilişkilendirebilir, bu da potansiyel hesap ele geçirmelerine yol açar. Bu, OAuth'un kimlik doğrulama amaçları için kullanıldığı uygulamalarda özellikle kritik öneme sahiptir.

Bu zafiyetin gerçek dünya örnekleri, çeşitli CTF yarışmaları ve hackleme platformları üzerinde belgelenmiştir ve pratik etkilerini vurgulamaktadır. Sorun, Slack, Stripe ve PayPal gibi üçüncü taraf hizmetlerle entegrasyonlara da uzanmakta, burada saldırganlar bildirimleri veya ödemeleri kendi hesaplarına yönlendirebilmektedir.

state parametresinin doğru bir şekilde yönetimi ve doğrulanması, CSRF'ye karşı korunmak ve OAuth akışını güvence altına almak için kritik öneme sahiptir.

Hesap Ele Geçirmeden Önce

1. Hesap Oluşturma sırasında E-posta Doğrulaması Olmadan: Saldırganlar, mağdurun e-posta adresini kullanarak önceden bir hesap oluşturabilir. Eğer mağdur daha sonra bir üçüncü taraf hizmeti ile giriş yaparsa, uygulama bu üçüncü taraf hesabını saldırganın önceden oluşturduğu hesapla yanlışlıkla ilişkilendirebilir ve yetkisiz erişime yol açabilir.
2. Gevşek OAuth E-posta Doğrulamasını Kötüye Kullanma: Saldırganlar, e-postaları doğrulamayan OAuth hizmetlerini kötüye kullanarak kendi hizmetleriyle kaydolabilir ve ardından hesap e-posta adresini mağdurunki ile değiştirebilir. Bu yöntem, ilk senaryoya benzer şekilde yetkisiz hesap erişimi riski taşır, ancak farklı bir saldırı vektörü aracılığıyla.

Gizli Bilgilerin Açığa Çıkması

Gizli OAuth parametrelerini tanımlamak ve korumak çok önemlidir. client_id güvenle ifşa edilebilirken, client_secret ifşa edilmesi önemli riskler taşır. Eğer client_secret ele geçirilirse, saldırganlar uygulamanın kimliğini ve güvenini kötüye kullanarak kullanıcı access_tokens ve özel bilgileri çalabilir.

Uygulamaların yetkilendirme code'unu access_token ile istemci tarafında değil, sunucu tarafında yanlışlıkla yönetmesi durumunda yaygın bir zafiyet ortaya çıkar. Bu hata, client_secret'in açığa çıkmasına yol açar ve saldırganların uygulamanın kimliğini kullanarak access_tokens oluşturmasına olanak tanır. Ayrıca, sosyal mühendislik yoluyla, saldırganlar OAuth yetkilendirmesine ek kapsamlar ekleyerek ayrıcalıkları artırabilir ve uygulamanın güvenilir durumunu daha da kötüye kullanabilir.

Client Secret Bruteforce

Bir hizmet sağlayıcının client_secret'ını çalmak için kimlik sağlayıcı ile bruteforce yapmayı deneyebilirsiniz.
BF isteği şu şekilde görünebilir:

POST /token HTTP/1.1
content-type: application/x-www-form-urlencoded
host: 10.10.10.10:3000
content-length: 135
Connection: close

code=77515&redirect_uri=http%3A%2F%2F10.10.10.10%3A3000%2Fcallback&grant_type=authorization_code&client_id=public_client_id&client_secret=[bruteforce]

Referer Header leaking Code + State

Müşteri kod ve durum bilgilerini aldıktan sonra, eğer bu bilgiler Referer başlığında yansıyorsa ve farklı bir sayfaya geçiş yapıyorsa, o zaman bu sistem zayıf.

Tarayıcı Geçmişinde Saklanan Erişim Token'ı

Tarayıcı geçmişine gidin ve erişim token'ının orada kaydedilip kaydedilmediğini kontrol edin.

Sürekli Yetkilendirme Kodu

Yetkilendirme kodu, bir saldırganın onu çalabileceği ve kullanabileceği zaman penceresini sınırlamak için sadece bir süre boyunca geçerli olmalıdır.

Yetkilendirme/Yenileme Token'ı istemciye bağlı değil

Eğer yetkilendirme kodunu alabilir ve bunu farklı bir istemci ile kullanabilirseniz, diğer hesapları ele geçirebilirsiniz.

Mutlu Yollar, XSS, Iframe'ler ve Kod & Durum Değerlerini Sızdırmak için Post Mesajları

Bu gönderiyi kontrol edin

AWS Cognito

Bu hata ödül raporunda: https://security.lauritz-holtmann.de/advisories/flickr-account-takeover/ AWS Cognito tarafından kullanıcıya geri verilen token'ın kullanıcı verilerini üzerine yazmak için yeterli izinlere sahip olabileceğini görebilirsiniz. Bu nedenle, eğer bir kullanıcı e-posta adresini farklı bir kullanıcı e-posta adresi ile değiştirebilirseniz, diğer hesapları ele geçirebilirsiniz.

# Read info of the user
aws cognito-idp get-user --region us-east-1 --access-token eyJraWQiOiJPVj[...]

# Change email address
aws cognito-idp update-user-attributes --region us-east-1 --access-token eyJraWQ[...] --user-attributes Name=email,Value=imaginary@flickr.com
{
"CodeDeliveryDetailsList": [
{
"Destination": "i***@f***.com",
"DeliveryMedium": "EMAIL",
"AttributeName": "email"
}
]
}

Daha fazla bilgi için AWS cognito'yu nasıl kötüye kullanacağınızı kontrol edin:

AWS - Cognito Unauthenticated Enum - HackTricks Cloud

Diğer Uygulama token'larını Kötüye Kullanma

bu yazıda bahsedildiği gibi, token (ve kod değil) almayı bekleyen OAuth akışları, token'ın uygulamaya ait olduğunu kontrol etmedikleri takdirde savunmasız olabilir.

Bu, bir saldırganın kendi uygulamasında OAuth destekleyen ve Facebook ile giriş yapan bir uygulama oluşturabileceği anlamına gelir. Ardından, bir kurban Facebook ile saldırganın uygulamasına giriş yaptığında, saldırgan kullanıcının uygulamasına verilen OAuth token'ını alabilir ve bunu kurbanın kullanıcı token'ı ile kurbanın OAuth uygulamasında giriş yapmak için kullanabilir.

İki Bağlantı & Çerez

bu yazıya göre, bir kurbanın saldırganın ana bilgisayarına işaret eden bir returnUrl ile bir sayfa açması mümkün olmuştur. Bu bilgi çerezde (RU) saklanacak ve sonraki adımda istem kullanıcının o saldırganın ana bilgisayarına erişim vermek isteyip istemediğini soracaktır.

Bu istemi atlatmak için, returnUrl kullanarak bu RU çerezini ayarlamak için Oauth akışını başlatmak üzere bir sekme açmak, istem gösterilmeden önce sekmeyi kapatmak ve bu değeri içermeyen yeni bir sekme açmak mümkündü. Böylece, istem saldırganın ana bilgisayarından bahsetmeyecek, ancak çerez ona ayarlanacak, bu nedenle token saldırganın ana bilgisayarına yönlendirme sırasında gönderilecektir.

İstem Etkileşimi Atlatma

bu videoda açıklandığı gibi, bazı OAuth uygulamaları, kullanıcıların platformda zaten giriş yapmışlarsa webde verilen erişimi onaylamaları için bir istemde sorulmasını önlemek amacıyla prompt GET parametresini None (&prompt=none) olarak belirtmeye izin verir.

response_mode

bu videoda açıklandığı gibi, kodun son URL'de nerede sağlanacağını belirtmek için response_mode parametresini belirtmek mümkün olabilir:

• response_mode=query -> Kod bir GET parametresi içinde sağlanır: ?code=2397rf3gu93f
• response_mode=fragment -> Kod URL parçası parametresi içinde sağlanır #code=2397rf3gu93f
• response_mode=form_post -> Kod, code adında bir girdi ile bir POST formu içinde sağlanır ve değer
• response_mode=web_message -> Kod bir post mesajında gönderilir: window.opener.postMessage({"code": "asdasdasd...

OAuth ROPC akışı - 2 FA atlatma

bu blog yazısına göre, bu, OAuth üzerinden kullanıcı adı ve şifre ile giriş yapmayı sağlayan bir OAuth akışıdır. Bu basit akış sırasında, kullanıcının gerçekleştirebileceği tüm eylemlere erişim sağlayan bir token dönerse, bu token kullanılarak 2FA atlatılabilir.

Açık yönlendirmeye dayalı web sayfasında ATO

Bu blog yazısı, bir açık yönlendirmeyi referans değerinden yararlanarak OAuth'u ATO için nasıl kötüye kullanmanın mümkün olduğunu yorumlamaktadır. Saldırı şu şekildedir:

1. Kurban saldırganın web sayfasına erişir
2. Kurban kötü niyetli bağlantıyı açar ve bir açıcı, saldırganın web sitesi referansını kullanarak response_type=id_token,code&prompt=none ek parametreleri ile Google OAuth akışını başlatır.
3. Açıcı, sağlayıcı kurbanı yetkilendirdikten sonra, onları redirect_uri parametresinin değerine (kurban web) 30X kodu ile geri gönderir ve bu hala saldırganın web sitesini referans olarak tutar.
4. Kurban web sitesi, referansa dayalı açık yönlendirmeyi tetikler ve kurban kullanıcıyı saldırganın web sitesine yönlendirir, çünkü respose_type id_token,code olduğundan, kod saldırgana URL'nin parçasında geri gönderilecektir ve bu da onun kurbanın sitesinde Google aracılığıyla kullanıcının hesabını ele geçirmesine olanak tanır.

SSRF'lerin parametreleri

Bu araştırmayı kontrol edin Bu tekniğin daha fazla ayrıntısı için.

OAuth'taki Dinamik İstemci Kaydı, güvenlik açıkları için daha az belirgin ama kritik bir vektör olarak Sunucu Tarafı İstek Sahteciliği (SSRF) saldırılarına hizmet eder. Bu uç nokta, OAuth sunucularının istemci uygulamaları hakkında, kötüye kullanılabilecek hassas URL'ler de dahil olmak üzere ayrıntılar almasına olanak tanır.

Ana Noktalar:

• Dinamik İstemci Kaydı, genellikle /register ile eşleştirilir ve client_name, client_secret, redirect_uris ve POST istekleri aracılığıyla logolar veya JSON Web Anahtar Setleri (JWK'ler) için URL'ler gibi ayrıntıları kabul eder.
• Bu özellik, RFC7591 ve OpenID Connect Kaydı 1.0'da belirtilen spesifikasyonlara uyar ve SSRF'ye karşı potansiyel olarak savunmasız olabilecek parametreleri içerir.
• Kayıt süreci, istemcileri birkaç şekilde SSRF'ye maruz bırakabilir:
• logo_uri: Sunucu tarafından alınabilecek istemci uygulamasının logosu için bir URL, bu da SSRF'yi tetikleyebilir veya URL yanlış yönetilirse XSS'ye yol açabilir.
• jwks_uri: İstemcinin JWK belgesine giden bir URL, kötü niyetle oluşturulursa, sunucunun saldırgan kontrolündeki bir sunucuya dışa dönük istekler yapmasına neden olabilir.
• sector_identifier_uri: Sunucunun alabileceği redirect_uris JSON dizisini referans alır ve bu da SSRF fırsatı yaratır.
• request_uris: İstemci için izin verilen istek URI'lerini listeler, bu da sunucu bu URI'leri yetkilendirme sürecinin başında alırsa kötüye kullanılabilir.

Kötüye Kullanım Stratejisi:

• SSRF, logo_uri, jwks_uri veya sector_identifier_uri gibi parametrelerde kötü niyetli URL'lerle yeni bir istemci kaydederek tetiklenebilir.
• request_uris aracılığıyla doğrudan kötüye kullanım, beyaz liste kontrolleri ile azaltılabilirken, önceden kaydedilmiş, saldırgan kontrolündeki bir request_uri sağlamak, yetkilendirme aşamasında SSRF'yi kolaylaştırabilir.

OAuth sağlayıcıları Yarış Koşulları

Test ettiğiniz platform bir OAuth sağlayıcısıysa olası Yarış Koşullarını test etmek için bunu okuyun.

Referanslar

• https://medium.com/a-bugz-life/the-wondeful-world-of-oauth-bug-bounty-edition-af3073b354c1
• https://portswigger.net/research/hidden-oauth-attack-vectors